Prof. Witold Czarnecki, źródło: Politechnika Białostocka
Prof. Czarnecki swoją przygodę z uczelnią rozpoczął na początku lat 80. Wniósł nieoceniony wkład w utworzenie Wydziału Architektury, który wtedy jeszcze był Instytutem.
– Nie dopuszczam myśli, że go nie ma. To był nasz Człowiek. Człowiek, który stworzył Wydział Architektury. Dzięki temu my istniejemy, rozwijamy się. Tak wiele mu zawdzięczamy. Musi jeszcze upłynąć sporo czasu, abyśmy uświadomili sobie naszą stratę – powiedział dr hab. inż. arch. Aleksander Asanowicz, prof. PB, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej.
– Był wspaniałym dydaktykiem, ale i naukowcem. Społeczność akademicka Politechniki Białostockiej cierpi, że taka strata została poczyniona – mówiła dr hab. Agnieszka Dardzińska-Głębocka, prof. PB, Prorektor ds. Kształcenia Politechniki Białostockiej.
– Byłam jego studentką, on też przyjmował mnie do pracy, potem był moim szefem. Profesor był dobrym naukowcem, bardzo konkretnym człowiekiem, uporządkowanym – wspomina dr inż. arch. Jolanta Owerczuk, Prodziekan ds. Studenckich i Kształcenia Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej.
– Będzie brakowało osoby życzliwej, mądrej, której Muzeum (Muzeum Wojska w Białymstoku – przyp. red.), ale też i Białystok jako miasto, wiele zawdzięcza. Żal wielki, ale pamięć o Profesorze pozostanie – mówił Robert Sadowski, dyrektor Muzeum Wojska w Białymstoku.
Profesor Czarnecki wniósł też swój wkład w powstanie Galerii im. Sleńdzińskich w Białymstoku.
– Pan Profesor był przyjacielem Julitty Sleńdzińskiej. Kiedy została sama ze swoimi rodzinnymi zbiorami, których była ostatnią z rodu opiekunką, to Pan Profesor zaprosił ją do Białegostoku. Tutaj zaczęły się starania o powstanie Galerii. Przez cały ten czas Pan Profesor był opiekunem naszych działań, to dzięki niemu dzisiaj jesteśmy i funkcjonujemy – mówiła Jolanta Szczygieł-Rogowska, dyrektor Galerii im. Sleńdzińskich w Białymstoku.
Prof. Witold Czarnecki w czasie II wojny światowej działał w Szarych Szeregach. Od 16 czerwca 1944 roku był w drugim plutonie 3. kompanii podporucznika Jana Kasprzyckiego „Joego” 3. Brygady Partyzanckiej „Szczerbca” AK uczestniczącej w operacji „Ostra Brama”. Rozbrojony z całym oddziałem przez wojska NKWD przebywał na robotach przymusowych w Kałudze. Na mocy amnestii wrócił do Polski w 1945 roku.
W latach 90. przewodniczył Komitetowi Budowy Pomnika Żołnierzom Armii Krajowej w Białymstoku, którego wraz z synem był projektantem. Profesor był też Prezesem Zarządu Okręgu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
– Był bardzo oddanym, zdyscyplinowanym żołnierzem, zawsze gotowym do rozwiązywania trudnych problemów – powiedział Czesław Chociej, prezes Zarządu Okręgu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Był autorem lub współautorem projektów i realizacji ponad 70 obiektów architektonicznych i urbanistycznych. Był autorem i/lub redaktorem 25 książek z dziedziny architektury i urbanistyki, opracował i napisał ponad 100 artykułów, referatów i rozpraw, ponad 80 recenzji, opinii do wniosków o profesurę, rozpraw habilitacyjnych, dysertacji doktorskich, opracowań naukowych itp. (mt/hk)
