źródło: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku
Prace przy zabytku obejmowały m.in. oczyszczenie i odgrzybienie podłoża ścian i stropów, wykonanie tynku renowacyjnego, impregnację, malowanie ścian, drewnianej stolarki okiennej i elementów metalowych, wykonanie nowych obróbek blacharskich.
– Budynek charakteryzuje się bogatym wystrojem elewacji głównej oraz dobrze zachowanym układem wnętrz. Obiekt jest budynkiem stylowo jednorodnym, mieszczącym się w nurcie architektury neorenesansowej – mówi prof. Małgorzata Dajnowicz, podlaska konserwator zabytków. – Elewacja frontowa posiada typową dla tego stylu dyspozycję architektoniczną: trójdzielna z ryzalitami na skrajach, z trójprzęsłowym portykiem wspartym na masywnych, toskańskich kolumnach.
Budynek przy ul. Warszawskiej 63 w Białymstoku pochodzi z II połowy XIX wieku. To jeden ze starszych i najbardziej reprezentacyjnych obiektów na tej ulicy. Dokładna data budowy nie jest znana. Początkowo budynek był własnością obywatela ziemskiego Trębickiego, następnie właścicieli fabryki włókienniczej – rodziny Commichau. (mt/mc)
