Stadion Miejski w Białymstoku, fot. Małgorzata Turecka
Maksymilian Ludertowicz urodził się w 1895 r. w Bogumiłowicach koło Tarnowa. Do Białegostoku przyjechał w 1919 r. Pracował jako nauczyciel gimnastyki w Szkole Handlowej. W latach dwudziestych zaliczany był do czołowych białostockich piłkarzy. Występował w drużynie Kresowców, WKS 42 PP. Po zakończeniu kariery sportowej został sędzią piłkarskim. Był wybitnym znawcą i propagatorem sportu, zaangażowanym w rozwój wielu dyscyplin, dzięki niemu w okresie międzywojennym ogromne sukcesy odnosili białostoccy lekkoatleci. Organizował działalność klubów sportowych i zabiegał o stworzenie warunków do uprawiania sportu. Był zaangażowany w budowę pierwszych stadionów w naszym mieście. Przedwojenna prasa nazywała go „chodzącą encyklopedią sportu” i w stwierdzeniu tym nie było przesady – czytamy w uzasadnieniu uchwały.
W 1932 roku prowadzony przez Maksymiliana Ludertowicza Związek Młodzieży Wiejskiej wspólnie z Wojskowym Klubem Sportowym 42 Pułku Piechoty dał początek Jagiellonii. Maksymilian Ludertowicz został sekretarzem klubu i kierownikiem sekcji lekkoatletycznej. Uważany jest też za jednego z twórców klubowego herbu, czyli słynnej ,,J”. Po wybuchu II wojny światowej Maksymilian Ludertowicz działał w konspiracji, za swoją działalność został aresztowany przez gestapo, a 25l utego 1941 r. trafił do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie został zamordowany. (mt/mc)
