Wiadomości

8 września, 2021

Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity

Kamera z taśmą filmową - malowidło na ścianie kina Forum Kino Forum, fot. Małgorzata Turecka
Czeka nas weekend wypełniony kinem dokumentalnym, i to najwyższej próby. Kino Forum wyświetli sześć hitów 18. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity.

 

Filmy pokazywane na jednym z największych festiwali filmów dokumentalnych na świecie będzie można oglądać w kinie Forum już od piątku (10.09).

Przed nami najnowsze produkcje dokumentalne zarówno z Polski, jak i całego świata. W jednym miejscu, w jeden weekend można będzie wyrobić sobie opinię o kinie dokumentalnym na świecie – mówi Monika Piskurewicz z Białostockiego Ośrodka Kultury.

Harmonogram projekcji:

10 września
16:45 Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity: STAMBUŁ BEZ SMYCZY
(USA, 70’, bilet 14 zł, karnet 66 zł)
18:30 Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity: NAJPIĘKNIEJSZY CHŁOPIEC NA ŚWIECIE
(Szwecja, 93′, bilet 14 zł, karnet 66 zł)

11 września
16:15 Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity: POLAKÓW PORTRET WŁASNY
(Polska, 110′, bilet 14 zł, karnet 66 zł)
18:30 Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity: TAŃCZĄCA Z REKINAMI
(Australia, 90′, bilet 14 zł, karnet 66 zł)

12 września
16:15 Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity: GORBACZOW. RAJ
(Łotwa, Czechy, 100′, bilet 14 zł, karnet 66 zł)
18:30 Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity: ŚLEDZTWO W DOMU SPOKOJNEJ STAROŚCI
(Chile, Niemcy, Hiszpania, 86′, bilet 14 zł, karnet 66 zł)

 

Informacje o filmach:

Gorbaczow. Raj (Gorbachev. Heaven)
Łotwa, Czechy 2020, 100′
reż. Witalij Manski
Wybrane festiwale i nagrody: 2020 – IDFA Amsterdam / IDFA Amsterdam

Michaił Gorbaczow, 89-letni ostatni lider Związku Radzieckiego, przyjmuje w swoim domu reżysera Witalija Manskiego. W lekkim stylu prowadzą rozmowy o poważnych sprawach. Gorbaczow opowiada o swoim życiu. W czasie pobytu na szczycie władzy Związku Radzieckiego doprowadził do upadku imperium komunistycznego i tektonicznych zmian na świecie. Jego program pieriestrojki i głasnosti miał naprawić państwo i był nadzieją na wolność obywateli. Zgodził się na zjednoczenie Niemiec, którego symbolem było obalenie muru berlińskiego.

Jednocześnie ginęli ludzie żądający wolności w Wilnie, Baku, Tbilisi. Starano się ukryć konsekwencje wybuchu elektrowni atomowej w Czarnobylu. Własny naród Gorbaczowa oskarża go o zniszczenie imperium – ich jedynej dumy i sensu poświęceń. Z takim ciężarem samotny stary człowiek żyje w luksusowej rezydencji na przedmieściach Moskwy, wspominając swoją żonę Raisę i czasy, które zmieniły świat.

Najpiękniejszy chłopiec na świecie (The Most Beautiful Boy in the World)
Szwecja 2021, 93′
reż. Lindstroem, Kristian Petri
Wybrane festiwale i nagrody: 2021 – FF Sundance / Sundance FF

W 1970 roku Luchino Visconti szukał w różnych krajach młodego chłopca do roli Tadzia w ekranizacji „Śmierci w Wenecji” Tomasza Manna. Był już zmęczony długimi poszukiwaniami, wykonał ponad 150 przesłuchań. Po castingu w Sztokholmie angaż otrzymał 15-letni Björn Andresen. Rok później, podczas premiery filmu w Londynie, w obecności królowej Elżbiety Visconti okrzyknął swojego aktora „najpiękniejszym chłopcem na świecie”. Kilka miesięcy potem w trakcie festiwalu w Cannes agent muzyczny zaprosił Björna do Japonii, gdzie stał się on pierwszą zachodnią gwiazdą pop, występował w sesjach zdjęciowych i reklamach. Przydomek nadany przez Viscontiego przykleił się do Björna na resztę życia i stał się jego przekleństwem. Pół wieku później Björn walczy z uzależnieniami i wewnętrznymi demonami. Odkrywa tajemnicę swojej matki i jej nagłego odejścia. Kontynuuje też karierę, grając m.in. w horrorze „Midsommar”.

„Najpiękniejszy chłopiec na świecie” to intymny obraz osoby, która próbuje pogodzić się ze swoją przeszłością i odzyskać kontrolę nad życiem. Ukazuje również kulisy powstania legendarnego dzieła, odsłania struktury władzy w przemyśle filmowym i proces wykorzystywania, który dzisiaj szerzej dyskutuje się dzięki ruchowi #metoo.

Polaków Portret Własny (Polish Self-Portrait)
Polska 2021, 110′
reż. Jakub Drobczyński, Maciej Białoruski, Robert Rawłuszewicz
Wybrane festiwale i nagrody: 2021 – Millennium Docs Against Gravity: światowa premiera

„Kończą się małżeństwa. Kończą się życia. Będzie ciężko, jak to wszystko się skończy. Dobrze, że chociaż z wami mogę porozmawiać. W cudzysłowie, oczywiście” – mówi Piotr, który od miesiąca siedzi zamknięty we własnym mieszkaniu. W tej samej sytuacji znaleźli się praktycznie wszyscy Polacy. W izolacji czekają na szczepionkę, która wyleczy ich z wirusa samotności. W swoich domach nagrywają intymne relacje ze swojego życia licząc, że ktoś ich wysłucha i przytuli. W cudzysłowie, oczywiście.

„Polaków portret własny” to roczny zapis pandemicznej rzeczywistości. Składają się na niego osobiste nagrania filmowych bohaterów oraz dokumentalna rejestracja polskich realiów w czasie pandemii COVID-19.

Śledztwo w domu spokojnej starości (The Mole Agent)
Chile, Niemcy, Hiszpania 2020, 86′
reż. Maite Alberdi
Selekcja festiwali i nagrody: 2021 – Nominacja do Oscara® w kategorii Pełnometrażowy Film Dokumentalny, 2021 – Nagroda za Najlepszy Scenariusz Cinema Eye Honors, 2020 – FF Sundance, 2020 – MFF Karlowe Wary, 2020 – IDFA Amsterdam, 2020 – MFF San Sebastian: Najlepszy Europejski Film, Nagroda Publiczności

83-letni Sergio zostaje szpiegiem. Wygrywa casting na agenta, którego zadaniem jest przeniknięcie do domu spokojnej starości i zdawanie raportów z poziomu opieki nad pensjonariuszami. Casting organizuje niejaki detektyw Romulo, do którego zgłasza się córka pensjonariuszki podejrzewająca, że jej matka jest źle traktowana. Sergio, chociaż nie przypomina agenta 007, łapie okazję na oderwanie się od melancholii i wspomnień o zmarłej żonie. Gorliwie uczy się technik szpiegowskich i związanych z nimi technologii. Gdy „rozpracowuje” pensjonat i zbliża się do kilku swoich rówieśników odkrywa, że niebezpieczeństwo dla seniorów ukryte jest gdzie indziej, znacznie głębiej.

Ten film to wyjątkowa medytacja nad współczuciem i samotnością ze wspaniałymi bohaterami i zwrotami akcji – jak na porządny film szpiegowski przystało!

Stambuł bez smyczy (Stray)
USA 2020, 70 min’
reż. Elizabeth Lo
Wybrane festiwale i nagrody: 2020 – HOT DOCS, Toronto: Nagroda dla Najlepszego Pełnometrażowego Filmu Międzynarodowego / HOT DOCS, 2020 – DOC NYC, Nowy Jork, 2020 – FF Tribeca, 2020 – FF Hamptons

Kto nie lubi historii opowiadanych z punktu widzenia czworonogów? Tym razem bezdomne psy oprowadzają nas po Stambule – gigantycznej metropolii, w której żyje ich bardzo wiele, a przetrwanie każdego dnia wymaga prawdziwej walki. Choć – co pocieszające – ludzcy mieszkańcy stolicy Turcji są raczej sympatycznie nastawieni do bezpańskich zwierzaków. Poznajemy trzech bohaterów. Zaciekle broniący swojej niezależności Zeytin oprowadza nas po mieście nocą, opiekuńczy Nazar łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi, zaś szczeniaczek Kartal znajduje schronienie w ramionach bezdomnego nastolatka wdychającego klej. Niestety, nie wszystkie historie będą miały szczęśliwe zakończenie. Nasi bohaterowie zaprzyjaźniają się z grupą młodych Syryjczyków, którzy, tak jak oni, nie mają dachu nad głową. Po raz kolejny widzimy, jak wspaniała może być więź człowieka z czworonogiem.

Poruszający i świetnie zrealizowany film Elizabeth Lo otrzymał Nagrodę dla Najlepszego Pełnometrażowego Filmu Międzynarodowego podczas ostatniej edycji festiwalu Hot Docs w Toronto.

Tańcząca z rekinami (Playing With Sharks)
Australia 2020, 90′
reż. Sally Aitken
Wybrane festiwale i nagrody: 2021 – FF Sundance / Sundance FF

Valerie Taylor to żywa legenda w świecie nurkowania. W latach 50. XX wieku była łowczynią rekinów i mistrzynią w ich zabijaniu. Z czasem zamieniła włócznię na aparat fotograficzny i stała się aktywną działaczką na rzecz ochrony tych groźnych stworzeń. W latach 60. XX wieku wraz z innymi pionierami w tej dziedzinie, takimi jak Stan Waterman w USA czy Jacques Cousteau we Francji, należała do nielicznej grupy wykwalifikowanych podwodnych fotografów. Odważyła się podejść bliżej do rekina niż ktokolwiek wcześniej, przeżyła jego atak i zaprzyjaźniła się z żarłaczem białym. Studiowała zachowanie tych drapieżników i szerzyła wiedzę na ich temat. Współpracowała ze Stevenem Spielbergiem przy filmie „Szczęki”, podbiła świat nurkowania zdominowany przez mężczyzn, a jej zapał i pasja wpłynęły na powszechną wiedzę ludzi na temat rekinów i na to, jak je postrzegamy.

Film portretuje tę magnetyczną osobowość, wykorzystując zremasterowane materiały archiwalne utrwalone na przestrzeni 50 lat życia Valerie. Udajemy się w zachwycającą pod względem wizualnym podróż do podwodnego świata z czasów, zanim rafy koralowe zostały spustoszone przez zmiany klimatyczne, a przełowienie zredukowało niemal do zera wiele morskich gatunków. Poznajemy morską krainę, obserwując majestatyczny charakter rekinów i ich groźną charyzmę. Strach zastępuje szacunek i podziw, a przede wszystkim zrozumienie, z jakiego powodu to właśnie rekiny znajdują się na wierzchołku drabiny oceanicznych stworzeń.

(mt)
× W ramach naszego serwisu www stosujemy pliki cookies zapisywane na urządzeniu użytkownika w celu dostosowania zachowania serwisu do indywidualnych preferencji użytkownika oraz w celach statystycznych.
Użytkownik ma możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej.
Więcej informacji można znaleźć w Polityce Prywatności
Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie plików cookies, zgodnie z ustawieniami przeglądarki.
Akceptuję Politykę prywatności i wykorzystania plików cookies w serwisie.