Tadeusz Chwiedź urodził się 18 lutego 1935 roku w Białymstoku. W 1940 roku został deportowany do Kazachstanu z mamą i siostrą. W sowchozie na kazachskim stepie przebywał do kwietnia 1946 roku. Po powrocie do kraju podjął naukę. W 1953 r. ukończył Technikum Mechaniczne, następnie studia techniczne w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Białymstoku. Na podstawie nakazu pracy podjął zatrudnienie w przemyśle terenowym i gospodarce komunalnej.
Tadeusz Chwiedź poświęcił swoje życie działalności na rzecz środowiska sybirackiego. Przez kilkadziesiąt lat aktywnie pracował w Związku Sybiraków. W latach 2002-2006 pełnił funkcję I Zastępcy Prezesa Zarządu Głównego Związku Sybiraków, w latach 2006-2015 był Prezesem Zarządu Głównego Związku Sybiraków. Od 30 maja 1998 r. do chwili śmierci piastował stanowisko Prezesa Zarządu Oddziału Wojewódzkiego Związku Sybiraków w Białymstoku. Od 2002 r. pełnił także funkcję Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych w Białymstoku.
Działał na rzecz popularyzacji wiedzy o Sybirze i Sybirakach, także jako autor książek. Opublikował dwa tomy opracowań historycznych z perspektywy zesłańca: „Pamięć i pojednanie” oraz „Sybir. Ziemia cierpień”.
Jego wielkim dziełem był Marsz Pamięci Zesłańców Sybiru w Białymstoku, którego był pomysłodawcą i wieloletnim organizatorem. Inicjatywa ta przez blisko dwie dekady gromadziła co roku przedstawicieli środowisk sybirackich i kombatantów z całego świata.
Za swoją działalność społeczną Tadeusz Chwiedź w 2002 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2021 r. otrzymał medal Pro Bono Poloniae przyznawany przez Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym medalami i odznakami kombatanckimi, w 2010 r. wyróżniony został Nagrodą Honorową „Świadek Historii”.
Tadeusz Chwiedź był wielkim orędownikiem powstania Muzeum Pamięci Sybiru w Białymstoku. Wspierał tę instytucję. W 2019 roku został uhonorowany statuetką i tytułem Przyjaciela Muzeum Pamięci Sybiru. (mt)