ks. Tadeusz Golecki – kapłan, misjonarz, poeta, fot. A. Jakuć
Boże Narodzenie to czas, który jednoczy ludzi niezależnie od szerokości geograficznej. W Radiu AKADERA ks. Tadeusz Golecki – misjonarz, poeta i były proboszcz alpejskiej parafii w Szwajcarii – opowiadał o wyjątkowym przeżywaniu świąt w różnych zakątkach świata.
Posłuchaj audycji Wigilijne podróże z ks. Tadeuszem Goleckim.
Ks. Golecki opowiedział o wyjątkowości polskich tradycji bożonarodzeniowych, takich jak opłatek, który jest symbolem dzielenia się i jedności. – Opłatek to przecież też chleb – przypomina kapłan, wskazując na jego głęboki, chrześcijański wymiar. Wspominał również o znaczeniu pasterki i żłóbka, który szczególnie we Włoszech odgrywa centralną rolę w obchodach Bożego Narodzenia. – Italia to ojczyzna żłóbka – mówił, nawiązując do św. Franciszka z Asyżu, który w XIII wieku w Greccio zainicjował tę tradycję.
Podróżując przez różne kraje, ks. Golecki miał okazję obserwować, jak różnorodnie celebrowane są święta. W Brazylii, gdzie grudzień to środek lata, brak choinek i typowego zimowego klimatu sprawia, że święta mają inny charakter. – Kolędy w Brazylii są bardzo radosne, w rytmach bębnów i gitary – zauważył. Natomiast we Włoszech i Szwajcarii, mimo cieplejszego klimatu, święta cechuje bardziej tradycyjny nastrój. We włoskich parafiach ks. Golecki wprowadził kolędy „Gdy śliczna panna” i „O gwiazdo betlejemska” w tłumaczeniu na język włoski, które zyskały uznanie wiernych.
Sens Bożego Narodzenia
Ks. Golecki podkreślał, że istota świąt Bożego Narodzenia leży w odkrywaniu obecności Chrystusa. – Myślę, że potrzeba nam odkryć, dlaczego my to wszystko robimy, gdzie jest rzeczywiście ten prawdziwy sens, czyli Jezus Chrystus, narodzenie, wcielenie Syna Bożego – mówił. Wyraził również zaniepokojenie neopogańskimi elementami, które przysłaniają duchowy wymiar świąt: – Prezenty, światełka, choinki – to wszystko staje się ważniejsze od samego Chrystusa.
Poezja – refleksja nad świętami
Wyjątkowym momentem wywiadu było odczytanie przez ks. Goleckiego swoich wierszy o Bożym Narodzeniu, w których zawarł wspomnienia i tęsknotę za dziecięcą radością tych świąt. – Moje Boże Narodzenie wydoroślało. Rozebrano ściany szopki, żłóbek wala się na strychu – recytował. Jego poezja pełna jest refleksji nad przemijaniem i poszukiwaniem duchowej głębi.
Przesłanie na święta
Na zakończenie wywiadu ks. Golecki życzył słuchaczom odkrycia Boga na wyciągnięcie ręki. – Czasami mamy wrażenie, że On gdzieś jest daleko, ale On jest ciągle blisko, młody i działa – powiedział, podkreślając, że wiara i duchowość mogą być źródłem nadziei i siły.
Kim jest ks. Tadeusz Golecki?
Ks. Tadeusz Golecki łączy w sobie powołanie kapłańskie, misjonarską pasję oraz talent literacki. Urodził się 11 grudnia 1959 roku w Mońkach na Podlasiu, a swoje dzieciństwo spędził w Kalinówce Kościelnej. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Mońkach, wstąpił do Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, gdzie w 1984 roku przyjął święcenia kapłańskie.
Już w seminarium ks. Golecki marzył o pracy misyjnej. Po święceniach kapłańskich kontynuował studia z misjologii w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, a następnie, w 1989 roku, wyjechał na misje do Brazylii. Tam, w stanie Parana i Amazonii, posługiwał w trudnych warunkach, docierając łodzią do odległych kaplic w dżungli. Niestety, jego działalność w Brazylii przerwały problemy zdrowotne, które zmusiły go do powrotu do Polski.
Po wyleczeniu ks. Golecki podjął się kolejnej misji – tym razem we Włoszech. W Toskanii pracował w historycznych parafiach, takich jak Buriano i Vetulonia, a następnie trafił do Szwajcarii, gdzie przez 21 lat pełnił posługę jako proboszcz w małej parafii alpejskiej.
Ks. Golecki jest także poetą i tłumaczem. Jego wiersze, takie jak te z tomików „Niosą mnie wczoraj” czy „Pod Krzyżem Południa,” były inspirowane doświadczeniami misyjnymi i duchowymi przeżyciami. Twórczość ks. Goleckiego była tłumaczona na języki obce, w tym włoski i hiszpański. Szczególne miejsce w jego dorobku zajmują pieśni religijne, które powstawały w Brazylii, Włoszech i Szwajcarii. Jedna z nich stała się hymnem Kościoła w Amazonii. (AJ)
Czytaj także:
Spotkanie Wigilijne w Politechnice Białostockiej – tradycja i wspólnota
